Turizm nasıl kalkınabilir?

 

Genel olarak, planlama alışkanlığı ve ileride ortaya çıkacak durumlara göre tedbir alabilme esnekliği, çalışma yaşamında parlak sonuçlara işaret edecek özellikte olmasına rağmen, en basit bir yöntem olan bilgi ve teknolojiyi işin içine katma konusunda ilerleme gerekliliği vardır. Bu aşamada en kritik nokta ise konusunu iyi bilen ve yeterli deneyime sahip profesyonellere çalışma ortamı hazırlamaktır. Sadece bu tedbir alınsa bile mevcut projelerin eksik ve aksayan yanlarının geliştirilmesi, uygulanabilir duruma getirilmesi kolaydır. Turizm söz konusu olduğunda bugüne kadar elde edilmiş deneyimlerin pek fazla çıkış yolunu işaret ettiği ortada ve çıplak gözle görünecek kadar belirgindir.

 

Bu tip bir çalışma yapılabilirse, deneyimlerin kamu önderliğinde özel sektör ve çalışanlarla birlikte değerlendirilmesiyle çok kısa süre içinde sonuç alınacaktır. Ancak bu önermede kamunun yol gösterici değil de düzenleyici rolü üzerinde durmak gerekecektir. Artık herkesin anlamış olduğu gerçek ise, çevre bilinci, duyarlılığı, koruma tedbirleri olmadan turizmde söz sahibi olunamayacağıdır. İşte bu noktada kamu, yasalar ve uygulama yönetmelikleriyle sektörün ilerlemesi için gereksinim duyulan merci olmak zorundadır. Belki ilk aşamada uygulamadaki aksaklıkların tarafsız ve eleştirel bir göz ile ortaya konulması önemli bir unsurdur. Bu çalışmaları taraf olan kamu hazırlayamaz çünkü bugüne kadar böyle bir alışkanlık ve çalışma pratiğine de sahip olmadıkları ortada. Diğer yandan turizmi ilgilendiren diğer kamu kurumları da aynı fikre sahip olmak zorundadır. Örneğin ormanı kesip golf alanı yapmaya karar verilmemelidir.      

 

 

Turizm yatırımlarında en önemli unsur olan tesis planlamasında ortada olan, bir dizi çözüm bekleyen konu ve detaylar henüz yatırımcı tarafından keşfedilmedi. Bunun neden ve niçin olduğunu anlatmak zaman sarfıdır. Çünkü turistik tesis planlamasında sistem tamamen değişmelidir. O halde öncelikler ne olmalıdır sorularının yanıtlarını araştıralım. Çünkü gelecek yıllarda turizmde sihirli değnek değmiş gibi bir iyileşme söz konusu olamayacağı ortadadır. Bu açıdan bakılarak en azından bugünden sonra yapılacak yatırımlar veya yenileme yapmayı planlayan tesislere belki bir kılavuz olması maksadıyla bazı ipuçları verilebilir. 

 

Çok önemli bir husus ise, bu çalışmalarda devletin bol keseden atarak, ‘ne isterseniz vereceğiz’ yaklaşımıyla değil, akılcı ve çağdaş normları takip etmesi gerekliliğidir. O halde ilk ve en kritik sorun olan tesislerin gereğinden fazla masraf ve harcama ile yapılmasının önüne nasıl geçilebileceği konusu tartışma ve çözüme açılmalıdır. Bunun yapılabilmesi ancak bu konuda bilgi ve deneyim birikiminin sektöre aktarılması ile olabilir. Bu noktada turizm kavramını ve ilerleme için neler yapılması şartlarını gözden geçirmek faydalı olacaktır. Peki, bu temel esaslar nasıl göz ardı edilerek bugünlere gelindi? Sorun her işi acele ele almak ve turizmi büyük bir projenin tümü olarak gereği gibi algılamadaki eksikliktir. ‘Neden acele edilmektedir’ detayını irdelemek yanıt olabilir. 

 

Turizmle ilgili 10-50-100 yıllık gelecek programların hazırlanması ve bu planlarda belirtilen hususların şehir planlarında ve çevre değerlendirme çalışmalarında mutlaka ele alınması gereklidir. Bu planlar içine yerleştirilecek gelişim alanları ile turizmin çarpıklıklarının önüne geçilebilir. Eğer yatırımcı sadece tek tesis yaparak her türlü zararı verme eğiliminde ise buna kamu karşı durmalıdır. Tesis planlaması ise hem bu planlamalara hem de alt yapı gereksinimlerinin önceden hazırlanmış planlarına uyumu bakımından kolaylıklar getirecektir. Dolayısıyla ortada fazla detaylı ve çözümsüz bir yapı yoktur. Ancak bunun yerine getirilmesi için irade ve kararlılık olması en önemli husustur.               

 

 

 

• Yatırımın olabilirliği, tutarı, geri ödeme süresini

• Doluluk oranını

• Kaç bölüm olacağını ve her bölümde kaç kişi çalışacağını

• Satın alımların nasıl yapılacağını ve yöntemlerini

• Satış ve pazarlama yöntemlerini

• Tesisin en uygun büyüklüğünü ve yıldız sayısının ne olması gerektiğini

 

 

• Nasıl ve hangi nitelikte bir tesis olması gerektiğini

• Yerleşim alanı ve ulaşım bağlantılarının etkisini

• Hangi personelin işini hangi koşul ve süre içinde yaptığını

• Ana yatırım kalemleri olarak neler alınması gerektiğini

• Cihazların işletme sırasındaki su ve enerji tüketimlerini

• Cihazların bakım, onarım ve yenileme sürecini

• Hangi cihazların hangi kapasite ve adette satın alınması gerektiğini

 

Maddeler çoğaltılabilir, ancak bir tesisin projelendirilmesi sırasında en fazla paranın kaybedildiği temel noktalar bunlardır. Burada farklı bir detay ise tesisin yatırımı ile işletme maliyetlerinin oranlarının iyi irdelenmesidir. Yani satın alınacak bir cihazın alım fiyatı düşük olabilir ama 7/24 çalışması durumunda sarf edeceği enerji veya su miktarı yüksek ise tesisin kazanma şansı hemen hemen hiç yoktur. Bu tip pek çok örnekle her gün karşılaşmaktayız. Yatırımcı için bir diğer sıkıntı da marka seçmede hangi kıstasları temel alacağıdır. Bu seçme özellikleri bilinçli olarak abartıldığı için doğrudan düşük fiyatlı malzemelerin seçimi en sık karşılaşılan durumdur. Ancak bu durumda kalite ile ilgili büyük sorunlar ortaya çıkmaktadır. Böyle bir sorunda yatırımcı çoğunlukla bazı cihazlara abone olan kişilere danışır ve onların yanlı tutumları ile yanlışlar yapar. Genel anlamda, aynı mimari proje olsa ve tesisler iki farklı mahalde inşa edilse ikisinin arasında kullanım, fonksiyon ve teknik özellikler bakımından farklılık olması doğaldır. Buna dikkat edilmeden kopyala yapıştır işlemi ile çoğu projede gereksiz cihaz ve teçhizat bulunmaktadır. 

 

Yapılacak şey kolay, ancak yerleşmiş sistemi kırmak en zor iştir. Akıl, bilgi ve deneyim turizm sektörüne yerleşmedikçe turizmden kazanım zor olacaktır. Çünkü bir yıl uçak, diğer yıl kaçak, öbür yıl gıda gibi farklı bahaneler ortaya çıkabilir.