Çin korkusu
Hani hep duyarız ya Türk korkusu Çin seddini yaptırttı. Çinlilerin savunma duvarı olarak yaptıkları bu muazzam yapının Türklerden korktukları için mi yoksa başka sebeplerden mi olduğu tartışılır. Fakat esas merak konusu Çinliler Türklerden hâlâ neden korkuyor?
İlk Türk-Çin ilişkilerini incelediğimizde tarih bizi milattan önceki yıllara götürüyor. Kimi zaman dostça, kimi zaman düşmanca olan bu ilişkiler tek bir hedefte birleşiyor: Orta Asya’ya egemen olmak! İpek yolu ve diğer ekonomik sebepler de eklenince, dostluğun uzun soluklu olmadığı anlaşılıyor. Zaman makinesine bizi biraz daha yakın geçmişe götür dediğimizde, Türkiye Cumhuriyeti’nin ve Çin Halk Cumhuriyeti’nin birbirlerini resmen tanıması 1971 yılını bulduğunu görüyoruz. Günümüzde ise bu iki devlet arasındaki en sıkı ilişkiler ihracat- ithalat temelli. Türkiye Çin’den ileri teknoloji ürünlerini düşük fiyata alırken, Çin’e doğal kaynak ürünlerini uygun fiyatlardan satmaktadır.
Peki, ama bu güçlü iki devlet arasındaki ilişkiler neden bu kadar sınırlı? Ülkemizin göz ardı edilemez ekonomik kaynaklarından biri olan turizme Çinlerin talebi neden bu kadar düşük?
Çinler Türkler’den gerçekten bu kadar çok mu korkuyor? Ya da zamanında ne kadar çok korkutmuşuz ki ülkemize adım atmaktan çekinir hale gelmişler?
Tabii ki gerçek sebepler bunlar değil. 2011 verilerine baktığımızda Türkiye’yi ziyaret eden Çinli turistlerin sayısı 96 bin 701 iken bu rakamlar ile Çinlerin genel nüfusunun 1.35 milyarı aştığını düşündüğümüzde payımıza düşen turist sayısının pekte içi açıcı olmadığını görüyoruz. Sene 2012’yi işaret ettiğinde rakamlardaki değişim dikkat çekici. 100 bini aşan bu rakamların esas sebebinin kısmen başarılı bir ülke tanıtımı olduğunu anlaşılmakta. Pek çoğunuzun da takip etmiş olabileceği gibi 2012 Türkiye’de Çin kültür yılı olarak lanse edildi. 2013 yılı ise Çin’de Türk Kültür yılı. Bu süreç Türkiye’nin Çinliler tarafından bilinirliliğini arttırırken, ülkemiz turizminde Çin pazarının önemini yükseltmiştir.
Bu etaptan sonra sorulması gereken sorular söyle, bu karşılıklı sürmekte olan süreç yeterince aktif mi? Ya da bu pazardan yeterince turist çekebiliyor muyuz?
2014 yılındaki verilere bakıldığında Çinli turistlerin genel olarak tercih ettikleri bölgelerin kendilerine coğrafi olarak yakın olan Asya ülkeleri, özellikle de Japonya olduğu görülmekte. Çinlilerin dış turizme yeni açılıyor olmaları, çoğunluk olarak yeni bölgelere rağbet etmemelerinden anlaşılıyor.
Bu anlamda henüz bakir bir pazar dururken, bunu en iyi şekilde lehimize çevirmemiz gerektiğini düşünüyorum. Çinlerin yüksek nüfus oranı, kolay kolay olumsuzluklardan etkilenmeyecek pazarları ve getirebilecekleri döviz oranı hesaba katıldığında yoğunlaşılması ve üzerinde çalışılması gereken bir konu. Asya kültüründeki bağlılığı da göz önünde bulundurursak, Çinlilerin turizm eğiliminin diğer Asya ülkelerini de teşvik etmesini bekleyebiliriz. Türkiye’de tercih ettikleri bölgelerin İstanbul ile sınırlı kalmaması için Türkiye’nin diğer kesimlerinin özellikle kıyı kesimlerinin tanıtımları yapılmalı, kendi ülkelerinde karşılaşamadıkları iklim ve coğrafi koşullarla tanıştırılmalılar.
Şüphesiz ki konu Çinlilerden açıldığından herkesin aklına ilk gelenlerden biri ne kadar kalabalık bir nüfusa sahip oldukları ve çalışkanlıklarıdır. Bir diğer önemli başlık ise, pek çok Asyalının sahip olduğu bağlılık duygusudur. Çinliler bir kez kendilerini bir yere adadıklarında kolay kolay hiçbir kuvvet onları ayıramamakta. Zihnimizde canlanması adına, Çin halkı ilk çalışmaya başladıkları iş yerlerinde emekli olana kadar çalışmaya devam ederler. Aksi onlar adına kötü itibardır. Bu göstermiş oldukları yüce bağlılık ve sadakat onların temel kültürlerindendir.
Eğer biz de Çinli turistlerin gereksinimlerini göz önünde bulundurularak başarılı bir planlama ile ülkemizi tercih etme oranlarını arttırabilirsek, kendi adımıza çift yönlü güzel bir bağlılık ortamı sağlayabiliriz.
Bu Makale 19.02.2015 - 10:22:43 tarihinde eklendi.
Kullanıcı Yorumları
-
Doğru tespit ve güzel şekilde özetlemişsin başarılı yani...:)
